بررسی اثربخشی آموزش مهارت های مقابله ای و سبک زندگی مبتنی بر "مدل مارلات" در افزایش تاب آوری و پیشگیری از عود در افراد وابسته به مواد

چکیده هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی مداخله مبتنی بر مهارت های مقابله ای و سبک زندگی در پیشگیری از عود و افزایش تاب آوری در افراد وابسته به مواد افیونی بود. در یک طرح نیمه آزمایشی گروهی 39 نفر با تشخیص وابستگی به مواد افیونی (بر پایه معیارهای تشخیصیdsm- iv- r ) که مرحله سم زدایی را به پایان رسانده بودند و گروه کنترل که به مرکز جمعیت آفتاب مراجعه کرده بودند به صورت نمونه گیری در دسترس در دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل گمارده شدند: 1) گروه درمان با روش مهارت های مقابله ای ، 2) گروه درمان با روش سبک زندگی، 3) گروه کنترل. گروه های آزمایشی اول و دوم 12جلسه 90 دقیقه ای به صورت گروهی تحت آموزش مهارت های مقابله ای و سبک زندگی قرار گرفتند. آزمودنی ها از طریق آزمایش ادرار و مقیاس تاب آوری کونور – دیویدسون قبل از شروع درمان و 4 ماه پس از پایان درمان گروهی مورد ارزیابی قرار گرفتند. گروه کنترل در طول مدت درمان هیچ آموزشی دریافت نکرد و درانتظار درمان ماند. داده ها به کمک روش آماری فیشر، تجزیه و تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی lsd تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که هر دو آموزش مهارت های مقابله ای و سبک زندگی در پیشگیری از عود و افزایش تاب آوری در گروههای مورد مطالعه موثر بوده اند. همچنین بین دو گروه آموزشی در پیشگیری از عود و افزایش تاب آوری در مرحله پی گیری تفاوتی مشاهده نشد و هر دو مداخله به یک اندازه در پیشگیری از عود و افزایش تاب آوری موثر بوده اند. با توجه به یافته های پژوهش می توان گفت آموزش مهارت های مقابله ای و سبک زندگی به نحو قابل توجهی موجب پیشگیری از عود مواد افیونی و افزایش تاب آوری در افراد تحت آموزش می شود .